Dat vreemde negativisme

Heb ik net mijn blog gelanceerd, komt Nahed Salim net met een bijdrage die eigenlijk alles wat ik kwijt wil eigenlijk in één essay samenvat. Namelijk dat wij toch plezier in het leven moeten hebben en dat pessimisme nooit een doel op zichzelf mag zijn. Ik kan dus eigenlijk weer inpakken. Dappere vrouw is het trouwens. Ikzelf heb haar bij een aantal debatten meegemaakt.

Helaas spreekt zij Nederlands met een zwaar accent, wat enigszins afbreuk doet aan de boodschap zie zij te vertellen heeft. Komt mij overigens als vertrouwd over. Dat laat onverlet dat zij als essayist werkelijk briljant is. Het hele essay staat hier. Ik nomineer het alvast tot de beteren van 2008.

"Al ben ik niet hier geboren, ik voel me zeer verbonden met het Westen. Al is het niet de cultuur waarin ik opgroeide, het is wel de cultuur waarvoor ik heb gekozen."