Afscheid?

Lieve lezers,

Ik heb besloten het de komende tijd iets rustiger aan te doen. Uiteraard blijf ik verbonden aan HVV; heb mijn hart eraan verpand. Maar zal dat niet meer doen met dezelfde regelmaat. Alleen als ik iets hoog nodig te vertellen heb.

Zo kom ik nog met een klein onderzoekje naar het falen van rechts, de leugens van een regionale krant, de reactie van iemand die landelijke bekendheid genoot door het op te nemen tegen de Blonde Satan en wil ik nog een essay schrijven waarin ik een pleidooi zal houden om toch, ondanks alles, redelijk en beschaafd te blijven. Ik zie namelijk teveel mensen die ten onder gaan aan de zelfverkozen last die zij op hun schouders dragen. Pessimisme mag nooit een doel op zichzelf zijn.

Zie dit dus niet als een afscheid, maar eerder een huishoudelijke mededeling.

Het is belangrijk dat ik mij weer focus richt op een aantal taken die van mij verwacht mogen worden. Zaken die ik nu teveel heb verwaarloosd.

Vooral in de zomerperiode voelde ik mij verplicht HVV levend te houden. Nu zie ik weer een aantal goede scribenten weer langzaam terugkomen, die eigenlijk hetzelfde zeggen als wat ik kwijt zou willen. En ten overvloede, het is mij nooit om geldelijk gewin of persoonlijke eer van doen geweest. Onlangs solliciteerde ik naar een functie en moest mijn extracurriculaire activiteiten aangeven, nou dat veld bleef leeg.

Ik wil alle lezers bedanken voor jullie overwegend warme reacties en dito steunbetuigingen, de redactie die mij altijd de volle ruimte heeft gegeven om mijn ideeën een podium te geven. Alsook alle mensen in den landen die, soms met gevaar voor eigen leven, hun motivatie vinden in Nederland vrij, trots en leefbaar aan een volgende generatie over te dragen.

Het allermooiste compliment heb ik van de vrienden van Izz (Qassam) gekregen. Pas toen wist ik dat mijn schrijfsels enig effect sorteerden.

"Qassam, vind die Lodewijk Nasser en hang hem op aan een lantaarnpaal of stenig hem. "

Een lantaarnpaal nog wel, dus niet een gewone paal. Dat laat toch zien dat de religie van vrede toch ook met zijn tijd mee gaat!

Ik sluit af met deze video van mijn heldin Oriana.